ธรรมดาแล้วตัวคนเราสามารถสังเคราะห์คอลลาเจนขึ้นได้เอง แต่ทว่าสมรรถภาพในการปลูกสร้างคอลลาเจนให้กับร่างกายเรานั้นเริ่มโทรมลงเมื่อมีวัย 20-25 ปี และครั้งเราอายุ 40 ปี ปรีชาในการสร้างคอลลาเจนนั้นก็จะลดน้อยไปถึงลำดับชั้นครึ่งหนึ่งและครั้งอายุ 60 ปี จะหลงเหลือเพียงไม่ถึง 20% การขาดคอลลาเจนนั้นจะทำให้ร่างกายของเราก้าวเข้าสู่วัยชราโดยเร็ว ทั้งจากที่ร่างกายได้สารโปรตีนไม่พอเพียงและจากการที่วัยมากขึ้น ยกตัวอย่างที่มองได้ชัดเจนคือผิวหนังที่เกิดการเหี่ยวย่น เพราะปัจจัยหนึ่งคือคอลลาเจนนั้นเป็นเหตุให้หนังเต่งขึ้นได้ ฉะนั้นเราต้องจะบำรุงรักษาตามความสมควรของอายุที่เพิ่มด้วย และยังมีอีกนานาเค้ามูลที่ทำลายคอลลาเจน อาทิเช่น แดด แสงสว่างจากหลอดไฟ มลพิษ อนุมูลอิสระ พร้อมทั้งความเครียดต่างๆ พบว่าคนที่ตากแสงแดดมากและอยู่ท่ามกลางมลภาวะหนังจะเหี่ยวย่นง่ายกว่าคนที่ตากแดดน้อย เนื่องมาจากรังสียูวีในแสงอาทิตย์จะทำร้ายคอลลาเจน ภายในแสงอาทิตย์จะมีรังสียูวีบี ซึ่งสรุปมาจาก อัลตราไวโอเลตเบริน เป็นตัวทำให้ผิวไหม้ ส่วนในแสงสว่างจากหลอดไฟจะมีรังสียูวีเอ ซึ่งย่อมาจาก อัลตราไวโอเลต แอบเซนต์เบริน เป็นรังสีที่ไม่ทำให้ผิวไหม้แดง แต่จะทำร้ายคอลลาเจนได้ยิ่งกว่า เพราะผ่านสู่ผิวได้ลึกกว่า
ยิ่งไปกว่านี้คอลลาเจนยังมีคุณประโยชน์อื่นๆ อีกมาก ตัวอย่างเช่น
มีส่วนช่วยของเหงือกและฟัน เพื่อความแข็งแรงของฟันควรเสริมด้วยคอลลาเจนเป็นประจำ เนื่องมาจากโครงสร้างของเหงือกโดยมากคือคอลลาเจน เพราะเช่นนั้นเมื่อเหงือกคงทนก็จะทำให้ฟันของเรานั้นคงทนด้วยเช่นกัน
มีความช่วยของหลอดเลือด ด้วยเหตุว่าผนังเส้นโลหิตชั้นนอกสุดประกอบด้วยคอลลาเจนเป็นองค์ประกอบ เมื่อมนุษย์เราอายุมากขึ้นคอลลาเจนก็จะทำลายไปบางส่วน จึงเป็นต้นเหตุให้หลอดเลือดขาดความยืดหยุ่น คอเลสเตอรอลและเกล็ดโลหิตก็จะเกาะกุมอยู่แถวผนังหลอดเลือด ทำให้หลอดเลือดฝอยตันได้นั้นเอง
มีความช่วยของเส้นผมและหนังศรีษะ เหตุเพราะหนังศรีษะมีส่วนผสมของคอลลาเจนอยู่ ฉะนั้นถ้าร่างกายของเราขาดคอลลาเจนจะทำให้เส้นผมมีปัญหาขึ้นได้ เช่นเส้นผมขาดสารอาหาร ซึ่งเป็นสาเหตุให้ผมร่วง ผมมีขนาดเล็ก ขาดง่าย แตกปลาย และอาจเกิดผมร่วงตามมา เล็บ คอลลาเจนเป็นตัวประกอบของเล็บ ถ้าว่าขาดคอลลาเจนจะทำให้เล็บบอบบาง หักง่าย และงอกช้า การทาเล็บเป็นประจำจะทำให้คอลลาเจนในเล็บถูกทำลาย